Όσα κάποιες στιγμές όλοι νιώθουμε βγάζει στο φως σήμερα
η Γεωργία Τζωρτζάκη...
Τις τελευταίες μέρες νιώθω να με πνίγει το σπίτι.
Τις τελευταίες μέρες γκρινιάζω πιο πολύ από ποτέ.
Τις τελευταίες μέρες αποζητώ συνέχεια στιγμές γέλιου.
Τις τελευταίες μέρες έχω ένα κόμπο στον λαιμό.
Τις τελευταίες μέρες όλα μου φταίνε.
Ναι, τις τελευταίες μέρες πνίγομαι.
Γιατί ζω χωρίς κάποια απο αυτά που αγάπησα.
Γιατί παίρνω βαθιές ανάσες για να συνέλθω.
Γιατί είναι τόσο εύκολο να βάλω τα κλάματα.
Μόνο μια μικρή αφορμή χρειάζομαι.
Γιατί σκέψεις με βασανίζουν.
Γιατί εφιάλτες με στοιχειώνουν .
Γιατί βαριέμαι.
Γιατί τελικά είναι κουραστικό να μην έχεις πια έναν στόχο.
Να είσαι στην αβεβαιότητα.
Γιατί είμαι πιο ανασφαλής από ποτέ.
Γιατί στην τελική, φοβάμαι.
Και τι μου μένει να κάνω;
Γιατί είμαι πιο ανασφαλής από ποτέ.
Γιατί στην τελική, φοβάμαι.
Και τι μου μένει να κάνω;
Να ελπίζω...
Να ελπίζω ο,τι θα έρθει κάτι καλύτερο...
και να βρω τη δύναμη για να προσπαθήσω γι αυτό...
Υ.Γ.: Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους είναι δίπλα μου
και ένα μεγάλο συγγνώμη σε όσους αν και άθελα μου έχω πληγώσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου