Παράξενος χειμώνας μπαίνει, παράξενη εποχή
κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει, δεν ξέρει που θα βγει
βουλιάζουμε όλο και πιο κάτω, όλο πιο βαθιά
πότε θα πιάσουμε επιτέλους πάτο, πια
Όλο κάτι άσχετοι κερδίζουν με κόλπα και εφέ
κι εμείς που λίγα μας χωρίζουν δεν σμίγουμε ποτέ
Φατμέ, Χαρούλα, Αφροδίτη πρώτη μας φορά
φέτος νοικιάσαμε το ίδιο σπίτι, να
Πες μου ποιος την άνοιξη θα φέρει
σε τούτα εδώ τα μέρη
κανένας πια δεν ξέρει ποιος
Πες μου ποιος το φως του θα μας δώσει
ξανά να μας ενώσει
τα όνειρα να σώσει ποιος
Τώρα που πια κανείς δεν μοιάζει για σοφός
Η αγάπη ίσως ξέρει πως...
Η αγάπη μόνο ίσως ξέρει, μα το 'χει μυστικό
πώς λύνουνε χωρίς μαχαίρι το γόρδιο δεσμό
Η αγάπη μόνο ίσως έχει το μαγικό κλειδί
και ξέρει μέσα απ' το λαβύρινθο να βγει
Πες μου ποιος την άνοιξη θα φέρει
σε τούτα εδώ τα μέρη
κανένας πια δεν ξέρει ποιος
Πες μου ποιος το φως του θα μας δώσει
ξανά να μας ενώσει
τα όνειρα να σώσει, ποιος;
Τώρα που πια κανείς δεν μοιάζει για σοφός
Η αγάπη ίσως ξέρει πως
Παράξενος χειμώνας μπαίνει, παράξενη εποχή
κανείς δεν ξέρει τι συμβαίνει, δεν ξέρει που θα βγει
Φατμέ, Χαρούλα Αφροδίτη πρώτη μας φορά
φέτος νοικιάσαμε το ίδιο σπίτι, να"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου